burzliwy

burzliwy
burzliwy {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, burzliwywi, burzliwywszy {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'charakteryzujący się częstym występowaniem burz': {{/stl_7}}{{stl_10}}Burzliwa wiosna. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'charakteryzujący się występowaniem zdarzeń niszczących spokój, ład': {{/stl_7}}{{stl_10}}Burzliwe początki. Burzliwe lata rewolucji. Burzliwe czasy transformacji ustrojowej. Burzliwa młodość. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'charakteryzujący się gwałtownymi zmianami nastrojów, reakcji psychicznych; wywołujący silne, gwałtowne emocje': {{/stl_7}}{{stl_10}}Burzliwa dyskusja. Burzliwe posiedzenie. Burzliwe obrady, protesty. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'skory do silnych, gwałtownych emocji; wybuchowy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Burzliwy charakter. Burzliwe usposobienie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o wodzie: wzburzony, niszczycielski, gwałtowny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Burzliwe morze. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • burzliwy — burzliwywi, burzliwywszy 1. «odznaczający się burzami; pełen burz» Burzliwe lata. Burzliwy rok. Burzliwa pogoda. przen. «obfitujący w niezwykłe wydarzenia, wstrząsy dziejowe, pełen niepokoju, zamętu; niespokojny» Burzliwe czasy. Burzliwe dzieje.… …   Słownik języka polskiego

  • awanturnica — ż II, DCMs. awanturnicacy; lm D. awanturnicaic 1. «kobieta skłonna do kłótni, awantur, intryg; złośnica» Poskromić małą awanturnicę. 2. przestarz. «kobieta prowadząca burzliwy tryb życia, nie licząca się z przyjętymi w danym środowisku normami… …   Słownik języka polskiego

  • awanturnik — m III, DB. a, N. awanturnikkiem; lm M. awanturnikicy, DB. ów 1. «człowiek skłonny do awantur, kłótni; człowiek awanturujący się» Aresztować, uspokoić awanturnika. Nie zadzierać z awanturnikami. 2. przestarz. «człowiek prowadzący burzliwy tryb… …   Słownik języka polskiego

  • burzliwie — burzliwieej przysłów. od burzliwy a) w zn. 1: Jest burzliwie. b) w zn. 2: Woda burzliwie płynie. przen. «niespokojnie, gwałtownie» Burzliwie spędzona młodość. Zebranie przebiega burzliwie …   Słownik języka polskiego

  • burzliwość — ż V, DCMs. burzliwośćści, blm rzecz. od burzliwy (zwykle w zn. przen.) Burzliwość narad …   Słownik języka polskiego

  • frenetyczny — «entuzjastyczny, pełen zapału, gwałtowny, burzliwy, owacyjny» Frenetyczne brawa, okrzyki. ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • gwałtowny — gwałtownyni, gwałtownyniejszy 1. «impulsywny, porywczy, wybuchowy» Gwałtowne usposobienie. Był gwałtowny, nie umiał panować nad sobą. 2. «mający znaczne natężenie; burzliwy, namiętny, żywiołowy» Gwałtowna ulewa. Gwałtowny płacz. Unikać… …   Słownik języka polskiego

  • kipiel — ż V, DCMs. i; lm M. e, D. i «burzliwy ruch wody, szczególnie rozbijanie się fal morskich dochodzących do brzegu; wzburzony, pieniący się, kipiący płyn; wartki nurt, gwałtowny wir» Kipiel morska …   Słownik języka polskiego

  • ocean — m IV, D. u, Ms. oceannie; lm M. y «rozległy obszar słonych wód zajmujący ponad 70% powierzchni kuli ziemskiej, oblewający lądy ze wszystkich stron; każda z poszczególnych trzech (według innego podziału czterech) części tego obszaru wody» Burzliwy …   Słownik języka polskiego

  • ostry — ostrzy, ostrzejszy 1. «o narzędziach, przyrządach, przedmiotach itp.: mający kłujące zakończenie lub tnącą, wyostrzoną krawędź przeznaczoną do cięcia, krajania» Ostry nóż. Ostra siekiera. ∆ Ostry nabój «podstawowy rodzaj naboju z pociskiem do… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”